Нечик чексиз термилдинг!
Кёп жилядынг, ёз жашынг
Болмай, алпны эр башын
Ташха-ташха тюйдюрдюнг.
Бар, жарсыма. Умайгъа
Болсун ариу алгъышынг.
Алп Асбекни урлугъу
Чирчик этгенди. Жашынг
Боллукъду - кючлю батыр,
Тейри да алгъыш айтыр,
Тулпар тууарыкъды, бар!
Унутма: сабий табар
Заманынг жетсе, элден
Кеннге къутулурса сен.
Айкъыз, мен аны къаты
Айтама, къатлап, санга.
Нартладан болсун аты,
Бир нарт ат ата анга.
Асбек кетгенли бери,
Бош болгъанды аскери.
Къаукъалакъгъа берилип,
Бир бирине керилип,
Къайгъы, къаугъа къозгъала,
Тергемейдиле ала
Онг ёзюрню да жукъгъа.
Сол ёзюрню да жокъгъа
Сана да къой: кёзбауду
Аны эте билгени.
Биледиле дос, жау да
Байлыкъ ючюн ёлгенин.
Жюзге, мингнге бёлюнюп,
Къулгъа, бийге бёлюнюп.
«Сен - сен эсенг, мен а - мен!..»
Туз къуйдула жарагъа.
Акъылсызлыкъ, эмеген
Болуп, кирди арагъа.
Къаугъала арасында
Тозурады къыралы.
Жар эрнинден, жаралы
Жугъутурлай, салынды.
Энди аз да тепгенлей,
Кетерикди юзюлюп…
Жетмезлеми: «Ур! Къыр!» - дей,
Хызнак аскер тизилип.
Эрттеден бери аны
Дерти барды Аланнга,
Байды да алан ханы,
Тынчлыкъ бермейди анга.
Аландан Хызнак ханнга
Хапар алып келдиле:
-Бир тыйгъыч да жокъ санга,
Ууатайыкъ! - дедиле.
Асбек эсе - узакъда,
Урайыкъ да, утайыкъ.
Алан халкъын тузакъда,
Азаплыкъда тутайыкъ!
Бирлик эсе - бирлик жокъ.
Сора бизни ким тыяр?!
Бетсизликге - эрлик жокъ,
Эрлик жокъ да, хорлам бар!
Мал, алтын, кюмюш, адам
Бир сени болсун. Ёзге
Байлыгъындан а бизге
Бир зат узатсанг - тамам…
Ёзюрлери айтханны
Хызнак хан къабыл кёрдю:
-Къул этейик Аланны! -
Деп, Хызнак буйрукъ берди.
Санап сансыз аскери
Саф-саф туруп, тебреди.
Энди аланла жери
Кимге да эркин эди…
* * *
Хызнак деген аллай къан
Тулукъ эди, бир сылыкъ:
Ханлагъа адеп-къылыкъ
Тёре эди. Бу уа жан
Алыучугъа ушагъан,
Чал къабанча жашагъан
Ашы-сууу къан эди.
Жийиргенчли хан эди,
Сёзю - сёз тюйюл: юрюп,
Алай айтды айтырын.
Уруп, тюйюп, тюкюрюп,
Къыстай эди акъылын
Кёзюне къарап айтхан
Чыкъса ёзюрлеринде.
Адепсиз эди ол хан,
Къан къайнай кёзлеринде.
Аны эси-акъылы
Оймакъ бла бир эди,
Къызыл сирке сакъалы,
Сибиртгича, кир эди.
Къабан жухунлай - бети,
Къара эди ниети.
Бери къарап тишлери,
Хурт-хурт этер эди ол,
Тюннге жорай тюшлерин
Учуп жете эди ол
Бийменлик халкъларына.
Берген жасакъларына
Бюсюремесе къагъан,
От салып юйлерине,
Ненча кере тёкдю къан!
Ёксюз сабийлерине -
Мурдар аурутмады жан.
Аны бадыр эллези
Чириген ийис этип,
Ол жангыз житча кёзю
Сол къыйыгъына кетип.
Кюн жарытмайды кюндюз,
Кече жарытмайды ай.
Жай болмайды. Дайым кюз
Жауунлары жаугъанлай.
Алп тарпан да, алаша
Кибик, тебеди кючден.
Къартаяды тамаша
Ариу да эртте-кечден.
Аслангюр да Къурстанда
Тозурап къалады терк,
Къуш да учмайды анда,
Жемиш этмейди терек.
Эки жыйырма къызы,
Жашы да - юч жыйырма.
Житча кёзлери, турма
Кибик, моргъулдум къызыл.
Ала къаш башларында,
Мыдыхла кибик, жанып.
Лахор эте, къууанып
Ашагъан ашларында -
Сау макъала, губула…
Киеулери, къубула,
Ханнга тынгылайдыла.
Гулала кибик, была
Къыйын ангылайдыла.
* * *
Жети жол айырылгъан,
Жети да суу къошулгъан
Тау этеги ёзенде,
Жылтырай-жана кёкде,
Турады Алтын Терек,
Кюн къагъа, къарыу ура,
Аны сугъаргъан черек
Гинасуу кибик бара.
Бай терекни башында,
Жулдузлагъа къаршыда
Эки къуш, салып уя,
Турадыла дюн-дунья
Тынчлыгъын сакълап мында,
Билмей тургъанлай, жетип
Къалмасынла душманла,
Малтап, ат оюн этип
Кетмесинле деп ала.
Тюбюнде - эки бёрю.
Къыш, жаз демей, кече-кюн,
Душманла, ётюп бери,
Халкъны таламаз ючюн
Кёз къакъмай, къарайдыла,
Жауларын марайдыла,
Терк турадыла, жетип.
Кимни да онгсуз этип
Къоядыла. Пил, къоян
Кибик, бошду алагъа.
Деу келсе да алайгъа,
Къоркъа билмезле андан.
Алан журтуна антлы
Бёрю - Ата Бёрюдю.
Алан халкъына антлы
Бёрю - Ана Бёрюдю.
Жана мыдых кёзлери,
Селегейлери агъа,
Аяз да ётмез бери,
Сормагъанлай алагъа.
Ортасында уа - эки
Сейирлик билгич уку.
Кёзлерин ауур жукъу
Басханлай, ала эски
Къадар Китабын ачып,
Окъуйдула терекде,
Ай, сейир нюрюн чачып,
Бара жулдузлу кёкде.
Хакъдан, керти боллукъдан
Айтадыла укула;
Беш да къарындаш халкъдан
Айтадыла укула…
* * *
Къушла, Алан журтха жау
Келе тургъанын кёрюп,
Къычырадыла къыстау,
Аскерге белги берип.
Укула да башларын
Тынгысыз бурадыла,
Тепдиралмай жашланы,
Ачы къычырадыла.
Ёзюр эшитген - дауур,
Эси къаугъагъа кетип,
Башы сос ташдан ауур,
Тили бюлдюргю этип.
Бёрюле да, бир уллу
Палах келгенин айтып,
Эл бузадыла, улуп,
Акъ тауланы сагъайтып.
Алангъасар жыяргъа
Кюрешсе да аскерин,
Жауну аллын тыяргъа
Тепдиралмайды бирин.
Тайпа-тайпа бёлюнюп,
Ёч болдула бир бирге.
Кючлю къыралларын тюп
Этгенлерин кёрюрге
Унамады бири да -
Атчысы, ёзюрю да…
* * *
Хызнак, тюе атына
Минип, алай келеди.
Аны къуртха къатыны
Ууакъ-ууакъ кюледи:
Бай Аланны алтыны
Кёп болгъанын биледи.
Хызнак ханны тюеси -
Бир тебе тургъан дуппур.
Тёртмюйюз Хызнак кеси
Боюнсуз, сырты - гуппур.
Ауур-ауур атлагъан
Тюе солууу - боран.
Ол тюени отлагъан
Кырдыгы - къалын орман.
Багъанадан базыкъды
Ханны тартхан юллеси,
Къатхан темир къазыкъды
Ол мингкъулач сюннеси.
Аузундан ургъан тютюн
Ожакъдан кибик чыгъа,
Кёкде тутулады кюн,
Жерде - адам тунчугъа…
* * *
Жетип къутулур чагъы,
Айкъыз кетди къаладан.
Танг бла элден чыгъып,
Сабий тапды. Талада
Таш тюбюнде жаш тапды,
Алан халкъгъа баш тапды.
Чашчыгъы - сары алтын,
Эки да жюрекчиги.
Батыр боллугъун айтып
Турады аны къаты,
Къанга кёкюрекчиги.
Чыгъып келди да таугъа,
Андан кийик эндирди.
Бёрю да этди саугъа:
Боюн тюгюнден берди.
-Керек кюнюмде отха
жетдир тюгюмю учун, -
Деди, - Сосрукъ атхан
Окъча, жетеме, учуп.
Ол ючюнчю кере да
Эмди бёрю эмчегин.
Ол жангы кюч бере да, -
Ой, тамаша! - эмеген
Къарыу кирди санына,
Темир юзерча болду.
Аны алан къанына
Бёрю сют да къошулду.
Бир терен къолгъа кирди
Тюгенмез къарыу алгъан,
Айыугъа минип келди,
Кёп да мычымай, андан.
Ана, Ата Уку да
Къууандыла кючюне,
Бюсюрелле бютюн да
Жигитлиги ючюннге.
Уку да этди саугъа,
Ол да берди тюгюнден:
-Къыйын кюнюнгде санга
Табылырма, тулпар, мен.
-Манга ат атагъыз, - деп,
Батыр улан тиледи. -
Ата-анамы излеп,
Жол къыдырлыкъма, - деди.
-Ат атагъыз, - дейсе да,
Алтыбыз да атайыкъ.
Болушлукъ излейсе да,
Биз билгенни айтайыкъ:
Тюлкю тутуп, жетдинг сен
Онючжыллыкъ уланлай,
Кийик уча этдинг сен
Онбешжыллыкъ уланлай.
Онсегизжыллыкъ жашлай,
Сауутсуз барып уугъа,
Тёбеге къоннган къушлай,
Къонуп келдинг айыугъа.
Сабий оюннга кибик,
Алай къара бу затха.
Аздын-аз бу жигитлик
Санга тийиншли атха.
«Атам, анам», - дей эсенг,
Ананг - жесир, атанг - тас.
Халкъынгы излей эсенг,
Ас-темир не Батыр-Ас
Деген атха тийиншли
Сен болалмасанг, - жояр.
Ол къара къабан тишли,
Жангыз бир къагъып къояр.
Нёгеринг - кючюнг, эсинг.
Ма - сен, ма - жол. Хайда бар.
Алп эсе, алгъа - кесин,
Атын а - артда сынар.
Баш урду - Ана Къушха,
Баш урду - Ата Къушха.
Ана Бёрюге да баш,
Ата Бёрюге да баш,
Эки Укугъа да баш,
Урду аслан кёллю жаш.
Сора: - Къалыгъыз эсен, -
Деди алагъа. - Элмен
Асбекни жашы эсем,
Алп батыр болурма мен.
«Барса - келмезден» мен сау
Къайтырма, - деди, - артха!
Атам бюсюрер атха
Тийиншли болурма, хау!
Келбети, кёзю-къашы
Жарып, келеди Асбек,
Аллына къызы, жашы
Чабып чыгъарыкъ кибик.
Мушхутул келеди ол,
Тенгиз тайчыкъ - ызындан.
Кече не кюн демей, жол
Къоратып келеди хан.
Тёрт да алмаз туякълы
Тайчыкъ ууакъ кишнеди.
Кёрюп жарты жаякълы
Бир сейирлик кишини.
Алп арсарсыз таныды:
Къаугъар эди жаралы.
-Бу Хызнакны къыралы
Тюйюлдю да, мында нек
Айланаса?! - деп, Асбек
Къылыч бла жаныды. -
Кет, аллымдан тай! - деди.
Къаугъар а былай деди:
-Хан Хызнак, марап туруп,
Сен Аландан кетгенлей,
Аскерин бери буруп,
Самум желле жетгенлей,
Кирди да, жюзге, мингнге
Чачылгъан эллезинге,
Тюй чёплеген тауукълай,
Бирем-бирем чёпледи,
Байрагъынгы, зауукъгъа
Къалып, жерге тепледи.
Къыргъанды къыралгъанын,
Сюргенди сюралгъанын,
Тонарыгъын тонап, ол
Журтуна алгъанды жол.
Къушжетеринг къуш эсе,
Жетериксе, хайда, бол!
Къазанча къайнай, Асбек
Атындан хыны тюшдю.
Чыгъана отда кибик,
Жюреги кюйдю, бишди.
Кийиз къамчисин алып,
Къушжетерин къуш этди.
Тайчыкъгъа иер салып,
Ол жолуна бош этди.
Жети жол айырылгъан,
Жети да суу къошулгъан
Тау этеги ёзенде,
Жылтырай-жана кюнде,
Турады Алтын Терек,
Чыкъ тюше, къырау ура,
Аны сугъаргъан черек
Гинасуу кибик бара.
Ол терекни башында,
Жулдузлагъа къаршыда
Эки къуш, салып уя,
Турадыла дюн-дунья
Тынчлыгъын сакълап мында,
Ортасында уа - эки
Мингжылыкъ билгич уку.
Кёзлерин ауур жукъу
Басханлай, ала, эски
Къадар Китабын ачып,
Окъуйдула терекде,
Ай, сейир нюрюн чачып,
Жюзе жулдузлу кёкде.
Хакъдан, керти боллукъдан
Айтадыла укула.
Беш да къарындаш халкъдан
Айтадыла укула.
Тюбюнде - эки бёрю,
Бири - кече, бири - кюн,
Душманла ётюп бери,
Халкъны тонамаз ючюн,
Кёз къысмай, къарайдыла,
Душманны марайдыла.
Жанында уа - Къушжетер.
Ол - Асбекни тарпаны.
Элия кёрсе аны -
Ол да сукъланып кетер.
Шаудан сууладан ичип,
Кырдык отлай, туз жалай,
Урушха кетген кючюн
Къайтарады ат алай.
Кишнегени тенгизни
Къутуртуп къояр, тейри;
Тепдире тауну, тюзню,
Жюз къая ояр, тейри.
Алтын жалы, чучхурлай,
Тёгюледи, агъады.
Эки кёзю, учхунлай,
Отлукъ ташлай, чагъады.
Кюмюш тюгю, окъалай,
Жылтырайды. Алп Асбек,
Сыбызгъысын сокъгъанлай,
Жел этип, жетеди терк.
Боран сюрген от кибик,
Алай жетер жауларын.
Дебет атхан окъ кибик,
Дырын этер жауларын.
Аны алтын къуйругъу
Жерге жете узундан,
Кёп къыдырды къумланы,
Минги Тауну бузундан
Кенгде, киши жеринде,
Эмегенлени къыра,
Чынгыл къая эрнинде
Харра къушланы ура…
«Асбек деген алп батыр,
Асбек деген дебекгюр
Алан журтну башыды,
Горияды атасы.
Ай кече, чууакъ кече
Жети кёкден эннген нюр
Жарыгъыча, тамаша
Салымчыды анасы.
Ол, жулдузчукъла бла
Акъ къыллыучада уча,
Кёк жулдузчукъла бла
Жыр айтыргъа сюйгенди.
Алай а бир ингирде
Юзюлгенди къыллыуча, -
Салымчы къызчыкъ барып
Акъ булутха тийгенди.
Ай кече, чууакъ кече,
Жулдузча, ызчыкъ этип,
Ай кече, чууакъ кече
Жерге алай тюшгенди.
Гыландан тири, чёрчек
Гория, алгъа жетип,
Салымчы ариучукъну
Ёшюнлюгюн тешгенди.
Салымчы къызчыкъ - Жулдуз
Кеси жанындан да бек,
Тюз шашып кетер кибик,
Горияны сюйгенди.
Алай туугъанды батыр,
Алай туугъанды Асбек.
Ол ай кече Ай бла
Бирге Кюн да тийгенди.
Алай туугъанды Асбек,
Танг да алай атханды.
Аелик киндикчигин
Кесгенди, кёкден энип.
Гория уа - тутхучсуз, -
Анга былай айтханды:
-Мен кетеме келмезден,
Энди сакълама мени.
Жукъ айтмады Гория,
Учду да кетди оспар.
Бек къууанды Гория,
Химиккиден къутулуп.
Жулдузчукъ жиляй эди,
Кенг дуньясы болуп тар.
Ол бушуу-бушман этди,
Жарыкъ кюню тутулуп.
Кётюралмай жюреги,
Жулдузчукъ ёлюп къалды.
Аны ариу насыбы
Кюйдю, бармады кёпге.
Гъаршдан энип, атасы
Аны гуллагъа салды.
Салымчыла, жыйылып,
Алып кетдиле кёкге.
Жашчыгъын а Химикки -
Горияны анасы -
Жел бешигин тебрете,
Аслан сютден тойдурду.
Жел анасы Химикки -
Алп Асбекни аммасы,
Аны къурманлыгъына
Токъсан ёгюз сойдурду.
Тейрилени Химикки
Токъсанын да чакъырып,
Уллу къурманлыкъ этди,
Жаулу хантла биширип.
Кёк Тейри алгъыш айтды,
Бийик тутуп чагъырын,
Туруп айтды, Асбекни
Тобугъундан тюшюрюп.
«Амин!» - дедиле бирден
Сыйлы, чалбаш тейриле.
«Амин!» - деди кеси да,
Асбекге алгъыш этип.
Чал тейриле жыр айта,
Къарс ура, жаш тейриле
Тепсейдиле, салымчы
Къызланы эркелетип.
Ол кюнден башлап Асбек,
Жыл ёсеригин айгъа
Ёсюп, базантур улан,
Деуер улан болгъанды.
Жел анасы Химикки
Келтирген тарпан тайгъа
Багъып, эмилик этип,
Кеси иер салгъанды.
Сауут-саба керегин,
Ат керегин да анга
Элия тейри кеси
Къолу бла бергенди.
Сора тепгенди Асбек,
Тепгенди да душманнга,
Аскерин къырып, ханын
Кер агъачха кергенди.
«Бу тюрк элликле: Алан
Бай Къойман, Барсил, Болгъар,
Уллу Хазар - бары да
Бир болсунла, - деп, - энди,
Алп Кавказдан - Уралгъа,
Къара тенгизден Хазар
Тенгизге дери Асбек
Бирсил къырал этгенди.
Бу беш да тюрк элликни
Мен эсем уллезери,
Берсил Алан эллезни
Мен эсем элмендери,
Кишиге кечмем, жолун
Терсине тартхан чыкъса!
Урурма, Чоппа болуп,
Аланны сатхан чыкъса!
Эй, энди уа таланнган
Журтугъузгъа къарагъыз,
Уллу Бирсил Аланнга,
Жашларыча, жарагъыз…
Жаш заманында кибик,
Айкъызны ат бойнуна
Алып келеди Асбек
Батыр, къысып къойнуна.