Кёк къарангы болгъанды.
Боран Сарыуеги - кемсиз
Уллу толан болгъанды.
Элге жетип, орам-орам,
Халжар, гыты да къоймай,
Жутуп бара эди ол деу,
Кёзю, къарны да тоймай.
Башын алап къачханды хан,
Къачханды ёзюрю да.
Аскеринден, абрегинден
Эр болмады бири да.
Сарыуекге къажау тургъан
Кеси бла Жоргъады.
Къая турукъ кибикди алп,
Къоркъгъан, андан къоркъады!
Учуп жетгенди Сарыуек,
Ол Ахилге чапханды.
Алай ол алп жашны угъай,
Айры тилин къапханды.
Кёзге илинмейди Ахил -
Аты къызыу учады.
Алп силдесе уа, къылычы
Ийне жилтин чачады.
Онгдан, солдан батыр улан
Сарыуекни туурайды.
Бу сермешге булутладан,
Къоркъуп, къарайды ай да.
Алай къылыч бла желни
Аллын къалай тыярса?
Алай тебеди Сарыуек,
Алай да, бошду барс а.
Жоргъа жашха: - Сен кесинги,
Мени да бош зорлама, -
Деди, - сен тюш да сыртымдан,
Аны кесим хорларма!..
Къыртчыгъаламы болурла
Ол учханла, къушламы?
Бири - кишнеп, бири улуп,
Кёкде тутушдуламы?
Жоргъа боран Сарыуекни
Жалкъасындан къапды да,
Кючюкча сынсыды душман -
Анга да жан татлыды.
- Сен алп батырса, алп жигит!
Базгъын Ахил, Тейри да
Таукеллени сюеди, ол
Кёлсюзледен кериди.
Тенгиз толкъунча чайкъала,
Суу Эмеген жетер да,
Талап башлар. Ахил батыр,
Хайт демесенг, кёк, жер да
Къатышырла да биягъы,
Жиляй-улуй къалырбыз.
Эмегенни да бир хорла,
Алтын къала къаларбыз!
Тенгиз къопханча, гюрюлдеп
Келе тургъан, ой, неди?!
Суху миннгенди атына
Алп. Этерин биледи.
Деуню кёрюп, къачханды хан,
Къачханды ёзюрю да.
Аскеринден, абрегинден
Эр болмады бири да.
Узун эсе да къылычы,
Кемсиз жютю эсе да,
Жукъ болмайды Эмегеннге, -
Батыр бош, суу кеседи.
Сыбызгъысын сокъгъанды алп,
Тойда-сыйда сокъгъанча,
Учуп чыкъгъанды Сарыуек,
Жаны учхан окъдача.
- Эй, досум, Суу Эмегенни
Пара-чара эт, тут да! -
Деп буюргъанды алп. - Бизни
Бир кесекчик булжут да!
- У-уу-ууу! - деп улугъанды ол,
Эмегеннге чапханды,
Кёлнюча чайкъалта, аны
Бутларындан къапханды.
Суу Эмеген, ачыуланып,
Сарыуекни ургъанды,
Къуйругъундан тутуп, аны
Мюйюзлерин бургъанды.
Ингир къарангысы таугъа,
Тюзге да шош эннгенди.
Ой, От Харра, Ёртен Харра
Келе турады энди.
Ёртен Отну да, къутургъан
Сууну да ким тыйгъанды?!
Сыбызгъысын согъуп, Ахил
Сарыуекни жыйгъанды.
Суу, от да жаратылгъанлы
Жаулалла, душманлалла.
Харра бла деу эмеген
Кёк ууалырча, аллай
Тюйюш башладыла. Къая,
Чапракъча къалтырайды.
Ахил батыр а туурадан,
Сейир этип, къарайды.
Таннга дери талашдыла
Аслан бла къапланча,
Бир бирлерин ашадыла
Тауусулуп къалгъынчы.
Суу Эмеген, Ёртен Харра…
Къайдалла экиси да?
Суу ашады отну, алай
Къуруп къалды кеси да.
Кюн бир ариу тийгенди. Ол
Жарып турлукъду энди…
Ахил ол къуш тюгю элтген
Жары жортуп кетгенди.
* * *
Жети таудан аууп, жети
Суудан ётгенди алп батыр.
Ол бюгече да, от этип,
Терек ышыгъында къалыр.
Ол къуш тюгю элтген таба
Барып турлукъду биягъы.
Ахил айлыкъ жол къоратып,
Жетгенмиди бир къаягъа?
Кёргенмиди тёппесинде,
Къая жухуча, къаланы?
Кёргенди, хау. Алай къала
Кимниди? Билмейди аны.
Алтын чапракъча, къуш тюгю
Кюйюп тюшгенди забагъа.
Къайдан биллик эди Ахил
Тюберигин Къазабагъа.
Жарым адам, жарым да къуш.
Къызыл кёзюн ача-жаба,
Сюйсе - адам, сюйсе уа - къуш
Болуп къалады Къазаба.-
Деген эди анга Кенде,
Ахил жолгъа тебрегенде.
Жоргъа айтханды: - Энди биз
Мындан къутулалмабыз сау.
Алай къардашларыбызны
Жыйыларын сеземе, хау.
Ала бизни къонакъ кибик,
Душман кибикми кёрюрле?
- Итлеча, сыйлагъан къолгъа
Юйренмейдиле бёрюле! -
Деди Ахил. - Къайгъырма бош,
Хар зат да, Жоргъа, тап болур.
Къардашларыбызны элтген,
Ол ким эсе да - жоюлур!
Сур быргъыла тартылдыла,
Алты атлы чыкъды баудан.
Тогъаймюйюз жугъутурну
Сюрюп келеди таудан.
Кезиу-кезиу садакъ атып,
Уралмалла жугъутурну.
Ахил а: - Къутулмазса! - деп,
Аны бойнун марап, урду.
- Сен кимсе?! - деп хыны сорду
Къарлашладан бири. - Ёзге,
Къалай базып келгенсе сен
Бери - бизни жерибизге?!
- Чарлама бош! - деди Ахил.
Ол аз да этмеди къайгъы.-
Алты къардашымы излеп,
Андан келгенме былайгъа.
- Сёз къарыргъа баздынг эсенг,
Юйюрейик ийматынгы,
Кетмез айып да салайыкъ.
Сыйырайыкъ да атынга.
- Атын сыйыртырыкъ жашха
Кесинг ушайса, мен - угъай!
Ачыуланып: - Кёрюшейик! -
Деди ол жаш.
- Айхай-айхай!
- Бир тын! - деди бири жашха, -
Боллукъду кёл ашагъанынг.
Кёресе да бу жигитни
Кесибизге ушагъанын.
Кёзлерибиз, къашларыбыз,
Бурма чачларыбыз да - бир.
Миннген атларыбыз, тутхан
Къылычларыбыз да - бир.
Атларындан, секиришип,
Тюшген къаяча уланла
Кезиу-кезиу къардашларын
Къаты-къаты къучакълалла.
Алтысына да болушун
Айтды: - Алайды, хау, - деди.
Жашла аталары сунуп
Тургъан - душманлары эди.
Аны кесича уланла
Жилянлагъа ушадыла,
Жарлы халкъны этин ашап,
Къанын ичип жашадыла.
Мудах бет алдыла жашла,
Къазабаны жаныдыла.
Болса да, машалла: ала
Бир бирлерин таныдыла.
- Биз - жетеулен, жети батыр,-
Деди Ахил, - Къазабаны
Жерден гунч этмей жарамаз,
Угъай, сау къоймайыкъ аны!
Алай келишдиле да, от
Этип, уча шишледиле.
Тулпар жашла Къазабадан
Аз-буз къоркъгъанча эдиле.
Бир жел жетди да, кюн кёзю,
Къурум тамгъача, къаралды.
Къара булут эне келип,
Къушбаш адам болуп къалды.
Ол Къазаба эди: - Бу жаш
Сизни бла къазанлашып
Нек олтурады?! Бусагъат
Тайдырыгъыз аны башын.
- Угъай! Туугъан къардашыбыз -
Ахил батырды. Биз анга
Хата этмебиз. Ол угъай,
Кесингсе бояллыкъ къаннга! -
Деп, бир кибик сюелдиле. -
Урлап келгенсе сен бизни.
Тюбетейик да жазанга,
Жетдирейик дертибизни!
Къылычларын сууурдула,
Жан-жанындан алып аны.
Ёлтюрмей къоймазла тулпар
Жашла оспар Къазабаны.
* * *
Боран жетгенча, Асхаргъа
Жетди жети атлы.
Байтал, тулпарларын сезип,
Чапдымы къанатлы
Учханча? Тулпарларына
Айтып-айтмазча ол
Тансыкъ эди. Шукур - артха
Алып келгенде жол,
Эки жашын да. Хау, ала -
Ахил бла Жоргъа…
Жети да жаш, жети да ат,
Сыйынмайын жолгъа,
Элге, журтха тансыкъ къарай,
Келе тургъанларын
Кёрдю да, къууанды байтал,
Танып тулпарларын.
Кенде уа, арбазгъа чыгъып,
Сакълай эди жашын,
Эки кёзю жолда къалып,
Хайран эди башы…
Келе келип жети атлы
Къартны гытысына
Къайтды. Батыр Ахил атдан
Тюшюп, атасына
Былай деди: - Кёп сакълатдым,
Урушма улунга.
Жангыз жашынг жети болуп
Къайтханды къолунга.
Была - сени уланларынг,
Мени къардашларым!
- Хош келигиз! - деди Кенде, -
Нартлача жашларым! -
Кезиу-кезиу жети жигит
Къучакълады къартны.
Зарланнгандан, къынгыр бийин
Къаты бурду къарны.
Жети къазан асды Кенде,
Жетиди да жашына.
Ол аллай къурманлыкъ этди
Патчахча къардашы.
Жети улан жети кюннге
Къала къаладыла.
Элде къартха, къарыусузгъа
Сюйюп къарадыла…
Садакъ окъдан эсе къызыу
Бара эди Жоргъа.
Къардашларын юйде къоюп,
Кетип барады ол.
Солутмайды тулпар атын,
Узакъ эсе да жол.
Магасды Аланны уллу,
Жашил да шахары.
Жер жюзюню жигитлери
Келгендиле ары.
Асбек ёзюрлери бла
Чыкъды уланлагъа.
- Жангызды сынауум! - деди
Пелиуанлагъа. -
Алай къыйын сынауду ол,
Жашырмайма аны:
Мен от урлукъ келтиргеннге
Берликме Айнаны! -
Пелиуанла, базантурла,
Минип атларына,
Тебредиле жетер ючюн
Муратларына.
Ахил да тебреди жолгъа.
Таукелди багъатур.
Сууда - чабакъ болур Ахил,
Тауда уа - жугъутур!
Кёкде ол, къуш болуп, учар,
Жерге кирир, жилян
Болуп, уллу элмендирни
Разы этер улан.
Ол от урлукъ алып келир,
Дунья кёрюр аны.
Аны да мураты толур,
Алыр да Айнаны.
Токъсан тогъуз батыр улан,
Токъсан тогъуз жары
Кетип барадыла, соруп-
Сурап насыпларын.
Токъсан тогъуз батыр улан,
Бу жер жюзюн аулап,
Жетдими От Къусхан Таугъа
Насып кюнюн даулап?
Угъай! Ахил тулпар атда,
Ташха къоннган къушха
Ушайды. Жигитлигинне
Киши да гурушха
Этмез. Алай таукелди ол,
Алай базгъынды, хау!
Аны насыбындан тыйымаз, -
Не от, не суу, не тау!
Башларына ёгюз гебен
Тенгли къызгъан ташла
Жауа, чыгъып тебредиле
Жаннган Таугъа жашла.
Жанып келген ташла тийип,
Кюйюп тебредиле.
Озгъур жашла андан ары
Баралмай эдиле.
Къурум тобугъуна жете,
Ахил барады, ыз
Къоя. Тёбен къалгъан аты
Кишнейди амалсыз.
Ахыр кючюн салып, алай
Барады алп бойран.
Сыбызгъысын сокъду да ол,
Сарыуеги, боран
Этип чыкъды. Базантурну
Юсюн къакъды къырау.
Ол Татайны къаласына
Кирсе, къалырмы сау?
Ахил жетди да Татайны
Къайнар къаласына
Салам берип, былай деди
От атасына:
- Мен, Татай, от урлукъ тилеп
Келгенме аллынга.
Асбек жалан да от урлукъ
Тилейди къалыннга. -
- Мен таш, темир да эритген
Татайма! Сен а сау
Къалып, дагъыда от урлукъ
Тилейсе! Жау, къажау
Адам эсенг а сен манга?
Ненги билеме мен!
Хау, бир аман акъыл этип
Келгенсе, батыр, сен!
Тауну башы къазан кибик
Къайнай эди, бёрке.
Къара эди, къурум эди
Аны тютюн бёркю.
Татай андан кёп Ахилни
Къыйнап кюрешмеди.
Базантургъа шо от урлукъ
Берген а ишмиди?
Татай багъатурну алтын
Отоууна элтди.
Ахил бир тамаша гюлню
Кёрюп, сейир этди.
Ол гюлханий алтын отдан
Эди, терек чакълы.
Аны алтын бюртюклери -
Шыхыр урлукъчукъла.
- Уууч урлукъ берсем, - деди, -
Къалынынга жетер.
Аман къолгъа тюшсе урлукъ,
Жерни ол кюл этер.
Отлу окъла да берейим,
Батыр бойран, керек
Боллукъдула ала санга.
Бар энди, эржюрек!
Татай бла Тепенагъа
Разылыгъын айтып,
Жайракъ минип Сарыуекге,
Келди Ахил къайтып.
- Уллу иш тындырдыкъ! - деди
Боран Сарыуеги, -
Аны ючюн мени да, алп,
Уллуду тилегим.
- Сенсиз мен бу къыйын ишни
Этмез эдим, угъай!
- Алай эсе, жибер мени,
Къыйнама да былай.
- Сен огъурсузса, сора, айт,
Къалай жиберейим?
- Элге, журтха чапмам деп, алп
Батыр, сёз берейим.
- Да сора бар! - деди Ахил
Боран Сарыуекге.
Бёрюча улуду да, ол
Учуп кетди кёкге…
Зарлыкъ талай жюреклерин,
Сексен сегиз улан,
Уялмай, къонушха къуру
Къайтды доммай уудан.
Жукълап тургъан алпны шынжыр
Бла байладыла.
- Къалай къоратайыкъ муну, -
Деп кёп ойладыла.
- Нек къоймайбыз жардан атып, -
Деди бири, - суугъа?
Алпха алыкъа болушлукъ
Этерча, жарсыугъа,
Онг жокъду. Ахилни алып
Къачарча жашладан
Тулпар аты чола заман
Марайды ташадан.
Айна ол жек кюзгючюкге
Къарап тура эди.
«Къалай болушайым алпха?»
Деп, ауара эди.
Кюзгючюкню, ачыуланып,
Урду да ууатды.
Къарындашы Батырасха
Барып, былай айтды:
- Керекдиле манга сауут-
Сабанг, тулпар атынг.
Къайтып келирме ингирге,
Къашха эчки атып.
Атын жерлеп берди батыр
Сюйген эгечине.
Айна: - Манга къайгъырма, - деп
Минди Илячиннге…
Къазан кибик къайнай тургъан
Къызыл тау от чачып,
Генезирле тебредиле,
Ашыкъ-бушукъ къачып.
Кёкден жаннган ташла жауа,
Жоргъа алпха чабып-
Жортуп жетди да, шынжырны
Эки этди, къабып.
Ахил, тулпарына минип,
Сюрдю къаргъашларын…
Биргесине алса керек
Эди къардашларын.
Жаннган Тауну этегинде
Кырдык, терек да - кюл.
Сексен сегиз душманына
Кеси чапды Ахил…
Жауун жаууп, тейри къылыч
Керди да къанатын,
Айна аны юсю бла
Терк секиртди атын.
Ажир - байтал, кеси уа - жаш
Болуп къалды Айна…
Жетип, оспарланы къолгъа
Къаты алды Айна.
Ахил ючден бирин къырып,
Кеси да жаралы
Болуп тургъанлайын жетди,
Сауут-саба алып.
Шибля ургъанча, къылычы
Зынгырдады ачы.
Къалгъан-къулгъанлары кючден
Къутулдула къачып.
Ахил да, атындан кетип,
Тийгинчи ташлагъа,
Бой бермеди, къылыч урду
Оспар къаргъашлагъа.
- Сау бол, - деди Ахил, - былай
Къайгъыргъанынг ючюн.
Атынг а неди? - Къантемир.
- Махтау Къантемирге! -
Деп узатды Ахил къолун, -
Досунгма ёмюрге!
Айт, къайрыды, батыр улан,
Сени эрлик жолунг?
Болушургъа хазырды, алп,
Къылыч тутхан къолум!
- Мен Аланнгама, сен да кел! -
Деди Айна анга.
Мудах болуп, батыр: - Къалай
Барлыкъма Аланнга?
Татай берген урлугъуму
Алып къачханды Дерк.
Ой, энди Айнаны анга
Берликди элмендер.
- Таныйма, досум, зар Деркни.
Быгъынына жара
Салгъанма мен. Андан алгъа
Жетербиз биз ары.
Айна, Ахил да олсагъат
Жолгъа тебредиле.
Ала кече, не кюн жолдан
Чырмалмай эдиле.
Алп Ахил тейри къулуду,
Алп Ахил байтал улуду,
Барды акъылы, эси да,
Къарыуу, кючю да барды.
Тай бла эгиз туугъанды
Былтыр, бир сейир къылыч да -
Къолунда. Тейри шагъатды!
Экиси да, жомакъдача,
Терк ёсгендиле, апчымай.
Энди алп батыр болгъанды
Жаш Ахил. Къантор тайчыгъ' а,
Жер тыймаз ажир болгъанды.
Ол сейир къылышчыгъы да
Созулгъанды, суу къамишча.
Ол зынгырдагъан этеди,
Силдесе. Жютюлюгю уа:
Тюк эки болуп къалады,
Аузуна салсанг. Ташны да,
Бишлакъны кибик туурайды.
* * *
Акъ тауда боран борамай,
Бюгюн, дорбундача, шошду.
Ол тёппесинде, кюзгюча,
Дуу жаннган а буз къалады.
«Ол сейир къала кимниди?» -
Деп сорсанг: «Балдражюзнюдю!»
«Балдражюз а кимди?» Ол а -
Бир залим къарт. Таш, агъач да
Тарс деп жарылып къалалла
Буз солууундан. Ол, деуча,
Мазаллыды, къарт эсе да.
Къыш къыртчинча, бек кюйсюздю,
Огъурсузду, къыш боранча.
Суу учхурча сакъалы уа
Тобукъларына жетеди.
Акъ айыу тону да барды
Юсюнде, окъа бёркю да.
Къолунда бийик таягъ' а
Накъутданды, налмасданды.
Алтынданды, кюмюшденди
Олтургъан бийлик тахы уа.
Балдражюз къала бийикди.
Ол, къаяча, бек къалады.
Тогъайбаш жугъутургъа да,
Тап, къушха да тынч тюйюлдю
Къалагъа чыкъгъан. Да, къоркъмай,
Ким чыгъа турады дейсе
Къаягъа да, къалагъа да?
Балдражюз, кюйсюз ангкъытча,
Огъурсузду, бек кюйсюздю.
Тюз кесича юч жашы да
Барды. Таматасы Утду.
Къарлада, жылкъы кютгенча,
Акъ Боран Желни кютеди.
Жутду ортанчы жашы уа.
Бугъейден бери чыгъармай,
Юч башлы атха къарайды,
Ол жазда, жайда да. Къыш а
Эмилигине минеди.
Ол жайракъ минеди, сора
Чапдырады, алп жигитча,
Ат оюн да этдиреди.
Ючюнчю жашы уа - Хутду.
Къаладан ол жаз чыгъады.
Кёгюрчюн жумуртхалача,
Буз ташла этип турады,
Чечмеле этген уучуча.
Буз ташла этеди, талмай,
Жаз башыбыздан къуярча.
Акъ тауда боран борамай,
Бюгюн, агъачдача, шошду.
Ут, бу шошлукъну жаратмай,
Къардашы Жутха баргъанды.
Ол ачыуланып баргъанды:
- Сур быргъым, къайда эсе да,
Жокъду! - деп къыжырагъанды. -
Эшта, букъдургъан этгенсе,
Терк чыгъар, халек тюйгюнчю!
- Башыма урлукъ болурма
Быргъынгы! Неле жаншайса?! -
Деп ачыуланнганды Жут да. -
Тюз эшекча тюйюлгюнчю,
Кёзюмден къуру! Бол, хайда!
- Сёз къарырча кимсе сен?! - деп
Ут, ажирча, кишнегенди.
- Дау этерча, сен а кимсе,
Айтчы бир?! - деп ёкюргенди
Жут да, багъылгъан бугъача.
Биягъы эки къардаш да
Тутушалла, душманлача.
Къапланлача талашалла,
Жыртышалла, асланлача.
Ёрюшге киши да чапмай,
Харралача силдешелле.
Арыгъан, талгъан да этмей,
Къочхарлача къагъышалла.
Балдражюз къарап турады
Туураладындан, жукъ айтмай.
Ут чыран буздан жаркъамы
Айырып, Жутха чапханды?
Буз къангамы къобаргъанды
Жут а? Хау, ол буз къылычды!
Жутму онглуракъды? Эшта.
Ут хорлатырыкъ тюйюлдю.
Экиси да, къаргъашлача,
Жан аямай согъушалла.
Къаядан кетип, къолдамы
Салышалла энди? Энди
Агъачдамы силдешелле,
Къардашларыбыз деп къарамай?
* * *
Алп Ахил да, Къантемир да
(Къантемир ариу Айнады
Эсингде болсун), нартлача,
Къол ичи бла баралла,
Ат солутмай, аш ашамай.
Ашыкъгъан этелле. Жокъду
Бош, къалкъыр заманлары да.
Алайлай, къая аугъанча,
Бир ачы таууш келгенди.
Алп Ахил атын тыйгъанды,
Тохтатханды Къантемир да.
- Кёкмю кюкюрейди, жерми
Тебренеди? Не да кёлмю
Ычхыннганды? - деп соргъанды
Къантемир. Бойран Ахил а:
- Эшта, харрала безрейле, -
Деп, анга жауап бергенди.
Къардашла уа тюйюшелле,
Къардашлабыз деп къарамай.
Ут боран бурады, Жут а,
Жут а буз этип къояды
Солууу бла нени да.
Аланы, Ахил суннганча,
Харрала, эмегенле да
Болмагъанларын кёргенди
Къантемир батыр. Ахил да
Сейирге къалгъанды. Эшта,
Быллай деулеге тюбербиз
Деп, эслеп эслеринде да
Жокъ эди, баям. Ут, Жут да
Тохтагъандыла: - Кимлесиз?! -
Деп соргъанды Ут, - къайдансыз?!
Жут а: - Нек келгенсиз, сормай,
Сиз бери?! - деп хорсуннганды.
- Мен Ахил батырма! Бу уа -
Къантемир бойран! Тюйюшмей
Танышсакъ иги болурму? -
Деп соргъанды алп Ахил да.
- Биз тюйюшгенлей турабыз,
Эригебиз да, - дегенди
Жут, - къарындашла эсек да.
Ут а улугъанды: - Энди
Биз сизни тюе турлукъбуз,
Жесирле этип! - Да, сора
Нек турасыз чапмай?! Хайда,
Кюч сынашайыкъ! - дегенди
Къантемир, буюкъмай, къоркъмай.
Ут Къантемирге чапханды,
Жут а - Ахилге. Нарат да,
Наз да чыдамазча, аллай
Къар боран кётюрюлгенди
Сермешлеринден. Былайды
Деп айтырча, жукъ кёрюнмей,
Къар боран жутуп къойгъанды
Ахилни, Къантемирни да.
Ут къамчи таууш этеди,
Жут а жан-жанын сермейди.
Къылычы буздан эсе да,
Жан кезликча, бек жютюдю.
Ючюнчю кюн къар боран да,
Сур сермеш да тохтагъанды.
Къар букъу чёкгенди, сора
Ут да кёрюннгенди, Жут да.
Къантемир да, алп Ахил да
Ат беллеринделле энтта.
Арыгъан а, апчыгъан а
Бек этгендиле. Болса да,
Таш ууарча базгъынлыгъ' а,
Таймай, нёгерлик этеди
Ахилге, Къантемирге да.
«Къыямамы айланады?!» -
Дерча, бир боран жетгенди.
Тау кийик да тёзалмазча,
Бир ачы сууукъ къысханды.
- Сур Балдражюзге къарырча
Жокъду кючюбюз, - дегенди
Къантемир батыр. Ахил а:
- Бой салып къалай къоярбыз
Сур Балдражюзге? Угъай! - деп,
Ол кесин жаугъа атханды, -
Эрча ёлейик, ёлсек да!
Кюч-къарыу а тенг тюйюлдю,
Тенг тюйюл сауут-саба да.
Сур сууукъ да, минг ийнеча,
Минг шинжича, чанчылады.
Бу къыямагъа тёзалмай,
Къантемир бузлап барады.
«Бир амал къалай этмезсе?!» -
Деп, Ахил амал излейди.
Буз къапха кирип барады
Ол да. Ол да жунчугъанды.
Алайлай, дидин ургъанча,
Ахилни бир зат къапханды.
Татайдан ауаз келгенди
Сора. Ол былай дегенди:
- Эй, бир от урлукъ къалгъанды
Жан хуржунунгда! Чыгъар да,
Жерге ат, бузлап къалгъынчы!
Алп Ахил, ауаз айтханча,
Урлукъну жерге атханды,
Ол кючден атханды, сора
Быллай сейирни кёргенди:
От-ёртен, къантор ажирча
Тепсегенди, шиш тургъанды,
От-ёртен, тенгиз толкъунча,
Сур Балдражюзге чапханды.
От бла Сууукъ, аямай,
Ой, аслан бла къапланча,
Талашхандыла. Болса да,
Бир бирин хорлаялгъан а
Этмей, сау бир кюн озгъанды.
Энди от къызыл бугъады,
Акъ бугъады Балдражюз а.
Жер къазалла, тюртюшелле,
Ёкюрелле, къыш боранча,
Бир бирин хорлаялгъан а
Этмей, энтта кюн озгъанды.
Ючюнчю кюн экиси да
Арыгъандыла. Къаяча,
Балдражюз тажал эсе да,
Ёртеннге кючю къарымай,
Чыраннга къачып чыкъгъанды,
От а ёчюлгенди. Кюл да
Къалмай, жукъланнганды от да.
Къантемир да, алп Ахил да
Сау къалгъанды. Да бошду
Энди жол алгъа, артха да.
Алп Ахил былай айтханды:
- Кесибиз да жунчугъанбыз,
Арыгъандыла атла да -
Солуюкъ, ауузланнган да
Этейик, къарыу алырча.
Алп, алай айтып, бёрюча,
Агъачха кирип кетгенди,
Къантемир бойран а эрлай
От этгенди. Кёп да турмай,
Агъачдан къачып чыкъгъанды
Бир ариу журчукъ. Ол энди,
Окъча бараллыкъ тюйюлдю,
Учаллыкъ тюйюлдю, желча.
Алп анга жара салгъанды.
Абына да, сюрюне да,
Айнагъа кючден жетгенди.
- Айна, мен сени билеме,
Сен Асбек ханны къызыса.
Батырас деп къардашынг да
Барды. Мен аны таныйма.
Бюгюнню кёп сакълагъанма,
Энди Ахилге ёлтюртме,
Сора жек билезигин да
Ал андан, санга берликди.
Билезик манга керекди,
Хан къызы, болуш, тилейме.
- Журчукъ, мен кёрюп турама:
Сен хыйны жетген бир жанса.
Ахилден а аз да къоркъма,
Энди тиерик тюйюлдю