Бир къалын агъачда бир къартчыкъ жашагъанды,
Ассыры къартчыкъдан, жомакъгъа ушагъанды.
Ол кеси жашагъанды къалын агъачда.
Наныкъ да жыйгъанды,
Дугъум да жыйгъанды,
Шхилди да жыйгъанды,
Кушай да жыйгъанды
Отун да этгенди къачда.
Бир къалын агъачда бир къартчыкъ жашагъанды,
Ассыры къарчыкъдан, таурухха ушагъанды.
Тынгылай черекни ёмюрлюк жырына,
Жомакъ да айтханды,
Таурух да айтханды,
Хапар да айтханды,
Элбер да айтханды
Кече узуну, наз отха жылына.
Бир къалын агъачда бир къартчыкъ жашагъанды,
Ассыры къартчыкъдан, элберге ушагъанды.
Ингир болгъанлай, тёнгертге юйчюкге
Тюлкю да келгенди,
Къоян да келгенди,
Айыу да келгенди,
Эрлен да келгенди
Сейир жомакъгъа тынгылар ючюннге.
Жашагъанды десем да, ол бюгюн да сау-саламатды.
Элбери, жомагъы, тауруху да бизге аманатды.
Мен, сабийле, бюгюн сизге айтырыкъ
Сеийр жомакъла, таурухла айтхылыкъ
Къартчыкъны тёнгертге юйюнде этиле,
Айтыла, жырлана, ойнала эдиле.
Уллу Къуш учуп бара,
Жауурунну кётюрюп,
Жауунда жунчуп бара,
Эки къош терек кёрюп,
Келип къонду бирине.
Ол Теке мюйюзюне
Къоннганма деп билмеди,
Теке да эс бёлмеди.
Ол кезиуде Текени
Сакъал тюбюнде элни
Сюрюую жатып болгъанды,
Къойчу уа къалкъып болгъанды.
Къойчу жаш, татлы эснеп,
«Жауун тохтаймыды?» - деп,
Ёрге кётюрдю башып.
Къуш а, элгенип, ашын
Тюшюрюп, учуп кетди,
Жети тенгизден ётдю.
Къалагъ'а ол кезиуге,
Къойчу жашны кёзюне
Жети кёкню тешип тюшдю,
Ырхы таууш этип тюшдю.
Бу жомакъда жокъду батыр,
Жокъдула ариу къыз, хан да…
Ёзбек эллени биринде
Бир ёксюзчюк жашагъанды.
Къарамай ахлу, жууукъ да,
Жашчыкъ аз къыйналмагъанды,
Сыныкълыкъ да, учузлукъ да
Кёрюр ючюн къалмагъанды.
Гытычыгъы хузум эди,
Къыш кече уа узун эди.
Сууукъ да болгъанды, ач да,
Пакъырача, жаланнгач да.
Кёп къыйынлыкъгъа тёзгенди
Ол жашчыкъ. Алай - ёсгенди.
Шуёхчугъу уа бар эди,
Ол ким эди? Дутар эди.
Жашчыкъ дутарчыгъын согъа,
Къайгъысын унута эди.
Жашчыкъ къыйын къадарына
Ёкюнюп, бош тумагъанды.
Жалчы болмагъанды байгъа,
Бийге да баш урмагъанды.
Тюе териден уллу
Тюйюл эсе да жерчиги,
Ташын артханды,
Мешхут чачханды,
Жерине къарагъанды иги.
Уруннганды эрикмей,
Талмай,
Урлукъ да салгъанды,
Кеч къалмай.
Чага этгенди,
Суу салгъанды,
Не медет, тирлиг а аз алгъынды.
Кийгени - эски чапан,
Кийиз чарыкъ эди,
Алай къачан да кёлю жарыкъ эди.
Тойда уста тепсегенди,
Жыр айтханды.
Душман чапса,
Къылыч ойнатханды.
Халал эди да, къабынын
Къартха,
Къарыусузгъа бергенди…
Бир кюн улан бахчасында
Бир жаралы лейлек кёргенди.
«Къоюп кетсем, жарлы лейлек
Ёллюкдю», - деп ойлагъанды.
Келтиргенди да юйюне,
Сыннган къанатын байлагъанды…
Бу жомакъда жокъу батыр,
Жокъдула ариу къыз, хан да…
Ийип къоймай, лейлекчикни
Жаш биргесине тутханды.
Жылы желни кёк атына
Къонуп, жаз башы жетгенди...
Лейлек жыйынны ызындан
Лейлеги учуп кетгенди.
Жаш бахчачыгъын къазгъанды,
Ишлерге эринмегенди.
Арада ыйыкъ озгъанды,
Лейлеги кёрюнмегенди.
Сора жаш мудахсыннганды,
Лейлек унутхан суннганды.
Бу жомакъда алп жаш жокъду,
Жокъдула ариу къыз, хан да…
Лейлек жашны бахчасына
Юч харбыз урлукъ атханды
Бир кюн.Сора юч урлукъдан
Юч уллу харбыз битгенди.
Аланы арбагъа жюклеп,
Жаш гытысына элтгенди.
Харбыз туурап ашайма деп,
Жаш бичагъын сындыргъанды.
Балта бла ура кетип,
Ол бирин кючден жаргъанды.
Алайлай аны ичинден
Алтын ахча тёгюлгенди.
Жаш кеси угъай, эли да
Ач боллукъ тюйюлдю энди!
Зар эди къыйыкъ хоншусу,
Ол жашха чабып келгенди:
- Къалай бай болгъан эсенг да,
Бир юйрет манга! - дегенди.
Халал адам эди да жаш,
Заргъа болушун айтханды,
«Ы-хы!» - деп, къолларын ышый,
Зар гытысына къайтханды.
Къайтханды да
Къатынына махтаннганды,
Къатыны уа кючсюннгенди,
Ахтыннганды:
- Къой, э киши. Биягъя сен
Жарлы жюрегими жарма.
Андан эсе худур этип
Ичейик, унчукъ мажар да.
- Жаным-кёзюм, - дегенди ол, -
Келир кюзге дери тёз да,
Алтын жаудурурма! Топ-топ,
Алырма лаудан, маймёз да!
- Къайда аллай насып бизге?! -
Дегенди эринчек къатын. -
Киши да кирмейд юйюбюзге,
Жарлылыгъыбыз амалтын.
Юсюбюз зыккыл,
Къарныбыз ачды, - дегенди. -
Бизге жукъа худур да къууанчды, -
Дегенди.
Хомух эди да киши,
Бармай эди иши.
Ассыры эринчекден,
Дукъумун, атын да
Унутхан эди къатын да.
Ол кюнден сора, къаст этип,
Зар киши эртте тургъанды.
Бир кюн а ол, таякъ атып,
Биягъы лейлекни ургъанды.
Сора аны юйюне алып келгенди:
- Мен да бакы бай боллукъма энди! -
Деп къууаннганды биягъы.
Жаз келгенди да,
Къаратал чирчик этгенди.
Зар киши лейлекни
Бахчагъа элтгенди:
- Сау этдим, ашатып турдум,
Лейлегим, уч хайда, энди!
Хакъым ючюн а юйюме
Алтын, кюмюш жаудур! - дегенди.
Бу жомакъда алп жаш жокъду,
Жокъдула ариу къыз, хан да…
Зарны жерине да лейлек
Юч харбыз урлукъ атханды.
Ол зар кишини кечеси,
Кюню да бахчада эди,
Ол зар кишини акъылы,
Эси да ахчада эди.
Бахчасына
Чыпчыкъ да къондурмагъанды,
Къоркъмай, аны бахчасына
Аяз да урмагъанды.
Харбыз бишер заман
Кючден жетгенди.
Ол зар киши
Къотур эшекчигин жекгенди.
Жекгенди да,
Харбызын гытысына элтгенди,
Гытысыны эшиклерин
Къадаууна этгенди.
Холамдамы эди, Басхандамы,
Чегемдеми эди, Малкъардамы?
Тейри Бызынгыда эди дейме,
Бир къарт кишичик жашап болгъанды
Къатынчыгъы бла къыйырда.
Бир ингирде: - Ач болгъанма, бийче,
Тур да, манга худур кибик этчи, -
Дегенди да, тери ийлейим деп,
Отжагъагъа жуукъ олтургъанды.
- Худур угъай, бишлакъ биширген да
Этер эдим, отун жокъду ансы. -
Деп, жууап бергенди къатынчыгъ а.
Къарт кишичик танг бла тургъанды,
Тургъанды да, отуннга баргъанды,
Баргъанды да, турукъ аудургъанды,
Аудургъанды да, отун этгенди.
Сора: - Тейри, кючлдю арыгъанма, -
Дегенди ол. Ташха таяннганды.
Кюн жылыугъа тынгылай кетгенди да,
Теке къалкъыу эте башлагъанды.
Къартчыкъ, нек эсе да, тынгысызды,
Жукъусу жукъады, нек эсе да.
Къулагъына таууш чалына да,
Къалкъый бара, уянып къалады.
Базыгъыракъ ауаз: - Ма, санга! - деп, -
Ма, санга! - деп, алай къычырады.
Назик ауазчыгъ а: - Ма, санга да!
Ма, санга да! - деп жауап береди.-
Тохтап бир тур, мен сени алыкъа
Сау дуньягъа кюлкюлюк этерме!
Базыкъ ауазлы уа: - Къой, кюлдюрме! -
Деп, бютюн да жюрегин жарады.
Къарт кишичик тамаша болгъанды:
- Бу не сейир-аламат? - дегенди.
Ол таш тюбюне да къарагъанды,
Къарагъанды ол таш юсюне да.
Губуаякъ тюккюч тюбюнде уа
Эки тишхан, гёжефлеча, хаман
Тутуша тургъанларын кёргенди.
Бири арыкъ, зыккыл тишханчыкъды,
Семизчикди, добарчыкъ - бири уа.
Базыкъ арыкъны тюпге салгъанды.
Сора былай айтып къычыргъанды:
- Женгдир, женгдир, хорлатхарнма де да!
Угъай десенг, халек этерикме!
Кёпню кёрген кишичик бютюн да
Сейирге, тамашагъа къалгъанды:
Арыкъ тишхан - аны тишханыды,
Базыкъбел а - бай хоншусуну.
Эшекчигин аллына этгенди да,
Къарт юйюне ашыгъып келгенди.
Келгенди да къатынчыгъына
Тишханчыкъла хапарын айтханды.
- Кесибиз ачдан ёллюк болсакъ да,
Тишханчыкъны ач этмебиз энди,
Тап, патчахны чычханчыгъына да
Тишханчыгъыбызны тюйдюрмебиз.
Унчугъунгдан арпа гюттю эт да,
Алай ары сал да къой. Кече уа,
Тишханчыгъыбыз келип, ашар да,
Къарыу алып барыр тутушха.-
Къарт кишичик танг бла тургъанды,
Танг бла тургъанды къатынчыкъ да.
Къарт кишичик, барып, къарагъанды,
Барып, къарагъанды къатынчыкъ да.
Гюттючюкню, бурхусун да къоймай,
Ашап тура эди тишханчыгъ а.
Къартчыкъ болмагъанча къууаннганды,
Къууаннганды къарт къатынчыгъы да.
Экинчи кюн ол эки къартчыкъ да,
Не боллукъ эсе да кёрейк деп
Кетгендиле, эшекчиклерин да
Алларына этип, ашыгъып.
Ол кишичик, ол къарт къатынчыкъ да
Букъгъандыла тюккюч артына.
Бир заманда къычырыкъ чыкъгъанды,
Тутуш башланнганды биягъы.
Базыкъ тишханчыкъ къыжырагъанды:
- Бюгюн, жан аурутмай, тюерикме!
Арыкъ чычханчыкъ да къычыргъанды:
Хатлама тюерсе, базыкъ, энди!-
Назикчик аны жети кере да,
Кётюрюп, жерге-жерге ургъанды.
- Бир кесек солут, маржа, - дегенди
Сора базыкъчыкъ арыкъчыкъгъа.
Кёк кырдыкга жатып, экиси да
Солугъандыла да: - Айтчы энди,
Тенгим, санга не болгъанды бюгюн? -
Деп базыкъчыкъ бек сейирсиннгенди.
Тенгим, дайым мен къытып тургъанма,
Бу не сейир, бу не аламатды?!
Сен манга кёз ачдырмайса бюгюн,
Тутханым, жыгъылгъаным да тенгди.
- Аны, тенгим, не айтыры барды?
Сен - бий тишхан, мен - жарлы тишханма.
Сен семизсе, мен а арыкъчыкъма,
Ач къарын а токъну хорламаз.
Къарным тоюп сени бла бюгюн
Мен биринчи кере тутушама:
Арпа гюттю биширип бергенди
Аммачыгъым, къаймакъда басып.
- Угъай, тенгим, бераллыкъ тюйюлме,
Алайсыз да къолайсыз жашайла.
Урлап алаллыкъ тюйюлме, тенгим,
Алаллыкъ тюйюлме мен тилеп да.
Базыкъ тишханчыкъ сагъыш этгенди,
Кёп сагъыш этгенди тишханчыкъ:
Ахча келтирип турсам, - дегенди, -
Берип турурмуса гюттюнгден?
Арыкъ тишхан алай къууаннганды,
Къууанмай а аллай насыпха!
Къууаннганды жарлы къатынчыкъ да,
Жарлы кишичик да алайда.
Къатынчыкъ юйге чабып жетгенди,
Ун алгъанды бай хоншусундан.
Арпа гюттючюкле биширгенди,
Биширгенди онбеш гюттючюк.
Окъа салып, чарыкъла тикгенди,
Къып-къызыл женгил чарыкъчыкъла.
Кёлек-кёнчекчикле да тикгенди,
Эки къалпакъчыкъ да алагъа.
Андан бери базыкъ тишханчыкъ
Кюн сайын бир кюмюш келтиреди.
Назик тишханчыгъ а базыкъгъа,
Жау жагъып, бир гюттючюк береди.
Сора, ашап, тоюп, экиси да
Эл башы аккун таугъа кетелле.
Тутушалла айыу балалача,
Гёжефлеча, алай тутушалла.
- Къой, хорларыкъ сунуп, бош кюрешме, -
Дейди назик тишханчыкъ. Базыгъ а:
- Тейри, кётюрюп урсам, чюйнюча,
Батдырып къоярма, бош кюрешме!
- Керти алай кючлю эсенг, кёрчю,
Хайда, аман кесинг, хайда, хайда! -
Дейди, къозутады назикчиг а.
Базыкъчыкъгъа хорлатмайды энди.
Къарт кишичик тирилгенди энди,
Семиргенди жауур эшеги да.
Ингир сайын тишханчыкълагъа
Жомакъ айта, юллесин тартады.
Къарт къатынчыкъны да энди жокъду
Къайгъысы: жюреги ырахатды.
Ингир сайын тишханчыкъланы
Кийимчиклерин жамап турады,
Жау чыракъчыгъын да жандырып.